Cape Charles

Omdat we toch al in Delaware zijn, en dus al een eindje op weg in het schiereiland, besluiten we om eerst richting Cape Charles te gaan, en dan verder naar Washington.
Iedereen is een beetje stad moe, dus een paar dagen natuur lijkt een prima plan.

Na een prima rit tijdens een buiige dag, komen we aan in Cape Charles, Virginia.
Daar heeft de zus van Henriette een winkel: Breezers day spa aan de boulevard.

We parkeren de camper in de straat en lopen met zes man de winkel binnen. Omdat Marian een delegatie van de tourism board van Virginia verwachtte, was ze niet meteen verbaasd over zo’n grote groep.
Na wat heen en weer gepraat:
• wij komen uit Nederland
• hè ik ook
• we wonen in Den Bosch
• hè daar kom ik vandaan, mijn zus woont daar
• ja dat weten we, daarom zijn we hier
Hebben we de kadootjes van haar zus afgegeven.
Wat een leuke zaak heeft ze daar! Samen zijn we wat gaan drinken in The Shanty, een bar-restaurant aan het water. We hebben gezellig gekletst over de toekomstplannen van Marian voor een grotere zaak, onze reis en het weer.
Op de terugweg nam ze ons mee naar een galerie, waar prachtige foto’s hingen van de natuur in de omgeving. Een van de redenen waarom ze niet meer terug wil naar Nederland.
Na een hartelijk afscheid gingen we verder, via de Chesapeake Bay Bridge-Tunnel, een van de langste brug/tunnels van de USA, richting Norfolk. Daar hadden we een RV camping gevonden aan de kust, met waarschijnlijk uitzicht op een paar oorlogsschepen.

Na wat zoeken vonden we de ingang. Een beetje vreemd dat er Amerikaanse vlaggen hingen met een slagboom ernaast. Toen we binnen reden kwam een soldaat uit zijn hokje. Hij keek een beetje vreemd toen we vroegen naar de camping. Die was er wel, maar alleen voor militairen. Helaas mochten we niet naar binnen.
Daarom over naar plan B, de KOA camping (zeker toegankelijk voor gewone burgers) in Virginia Beach. Het installeren van de camper gaat steeds sneller.
Omdat we nog een etentje voor de verjaardag van Tante Pop tegoed hadden, zijn we met de taxi naar the Lucky Oyster gegaan. Hier hebben we genoten van een enorme schaal met zeefruit en broccoli met biefstukreepjes voor Imke, die stiekem wel van de garnalen mee at.
In de USA is het normaal dat je een box krijgt aangeboden om de restjes eten in mee te nemen. De porties zijn hier meestal ook naar!
Voor het eerst in ons leven hebben we om een box gevraagd, en de restanten krab, garnalen, oesters en clamps mee naar de camper genomen.
Maar wel heerlijk gegeten.