Washington
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Janssens & Co
29 September 2016 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
De reis naar Washington loopt voorspoedig. Onderweg gaan we lunchen bij Wendy's. Dat stond op het wensenlijstje van Toine en Imke.
We rijden door de binnenstad van Washington en volgen een tijdje de route van de Big Bus (hop on, hop off). Het regent, dus we gaan op z'n Amerikaans: snel een foto, en door.....
We zijn eens redelijk op tijd op de camping, Cherry Hill Park. En dus is er tijd voor een was en een tochtje naar een bijgelegen winkelcentrum. Daar hebben de kids een enorme doos met donuts gekocht. Dat is het toetje na een rustig etentje onder de luifel, want het regent nog steeds.
's-Nachts komt de regen met bakken uit de hemel, de voorspelling voor de komende dag is slecht: het wordt de natste dag in Washington in tijden.
Na een ontbijt in de camper met de overgebleven donuts, kopen we paraplu's en poncho's in de kampwinkel. Dan gaan we met de bus, die op de camping stopt, naar de metro en zo naar de juiste halte voor de bezienswaardigheden van Washington. De regen is gelukkig overgegaan in een doorlopende miezer.
Eerst naar het Smitsonian, voor een folder over de 19(!) musea die gratis te bezoeken zijn, en dan naar het Washington monument. We hebben in Nederland al kaartjes besteld, om zo zeker te zijn van een rit naar boven. Helaas: de lift is kapot, en dan heb je dus niets aan een reservering, want het monument was gesloten.
Dan een wandeling richting het witte huis. Na een lunch en een bezoek aan de officiële White House History association winkel, waar het nieuwe kerstornament van 2016 gepresenteerd werd, kwamen we aan bij het Witte Huis.
We mochten niet zo dicht bij staan als gebruikelijk. Na een praatje met de beveiliging bleek de complete Amerikaanse Olympische en Paralympische ploeg bij President Obama op bezoek te zijn.
Toen ze naar buiten kwamen hebben we maar bedacht dat hij in de deuropening stond te zwaaien.
Daarna gingen onze wegen uit elkaar, en is een wisselend rondje gedaan langs het Lincoln monument, het Capitool, het National Air and Space Museum, en de diverse memorials.
Dat gedenken, daar zijn de amerikanen echt goed in!
We had een afgesproken om rond half 8 te gaan eten in het restaurant op de camping. Dit was nl de laatste avond van de kids in de USA.
Oa vanwege het druilerige weer, waren Imke en Luuk ruim op tijd terug om nog wat uit te rusten.
Vera en Toine waren wat later, want die hadden de juiste bus, de verkeerde kant op genomen, en op die manier een onverwachte goedkope rondtoer suburban Washington gekregen.
In het restaurant (snackbar) bestelde iedereen waar hij/zij zin in had. Imke wilde heel graag pizza Margarita, en bestelde een hele. Dat was alleen een Amerikaans formaat met een hele dikke laag kaas, waarvan je meestal 2 of drie punten p.p. van besteld. Er kwam veel eten op tafel, maar dit weer maakt hongerig.
Na een tijdje kwam de hulp langs om te vragen of we een box wilden voor de restjes, en die riep verbaasd uit: you guys almost eat it all!
Moe maar voldaan, gingen we op tijd naar bed.
We rijden door de binnenstad van Washington en volgen een tijdje de route van de Big Bus (hop on, hop off). Het regent, dus we gaan op z'n Amerikaans: snel een foto, en door.....
We zijn eens redelijk op tijd op de camping, Cherry Hill Park. En dus is er tijd voor een was en een tochtje naar een bijgelegen winkelcentrum. Daar hebben de kids een enorme doos met donuts gekocht. Dat is het toetje na een rustig etentje onder de luifel, want het regent nog steeds.
's-Nachts komt de regen met bakken uit de hemel, de voorspelling voor de komende dag is slecht: het wordt de natste dag in Washington in tijden.
Na een ontbijt in de camper met de overgebleven donuts, kopen we paraplu's en poncho's in de kampwinkel. Dan gaan we met de bus, die op de camping stopt, naar de metro en zo naar de juiste halte voor de bezienswaardigheden van Washington. De regen is gelukkig overgegaan in een doorlopende miezer.
Eerst naar het Smitsonian, voor een folder over de 19(!) musea die gratis te bezoeken zijn, en dan naar het Washington monument. We hebben in Nederland al kaartjes besteld, om zo zeker te zijn van een rit naar boven. Helaas: de lift is kapot, en dan heb je dus niets aan een reservering, want het monument was gesloten.
Dan een wandeling richting het witte huis. Na een lunch en een bezoek aan de officiële White House History association winkel, waar het nieuwe kerstornament van 2016 gepresenteerd werd, kwamen we aan bij het Witte Huis.
We mochten niet zo dicht bij staan als gebruikelijk. Na een praatje met de beveiliging bleek de complete Amerikaanse Olympische en Paralympische ploeg bij President Obama op bezoek te zijn.
Toen ze naar buiten kwamen hebben we maar bedacht dat hij in de deuropening stond te zwaaien.
Daarna gingen onze wegen uit elkaar, en is een wisselend rondje gedaan langs het Lincoln monument, het Capitool, het National Air and Space Museum, en de diverse memorials.
Dat gedenken, daar zijn de amerikanen echt goed in!
We had een afgesproken om rond half 8 te gaan eten in het restaurant op de camping. Dit was nl de laatste avond van de kids in de USA.
Oa vanwege het druilerige weer, waren Imke en Luuk ruim op tijd terug om nog wat uit te rusten.
Vera en Toine waren wat later, want die hadden de juiste bus, de verkeerde kant op genomen, en op die manier een onverwachte goedkope rondtoer suburban Washington gekregen.
In het restaurant (snackbar) bestelde iedereen waar hij/zij zin in had. Imke wilde heel graag pizza Margarita, en bestelde een hele. Dat was alleen een Amerikaans formaat met een hele dikke laag kaas, waarvan je meestal 2 of drie punten p.p. van besteld. Er kwam veel eten op tafel, maar dit weer maakt hongerig.
Na een tijdje kwam de hulp langs om te vragen of we een box wilden voor de restjes, en die riep verbaasd uit: you guys almost eat it all!
Moe maar voldaan, gingen we op tijd naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
